Η πτώση των Μυκηνών.

Στα τέλη του 19αι. ο Άρθουρ Έβανς έφερε στο φως το μεγάλο ανακτορικό συγκρότημα των Μυκηνών.

Έκτοτε  διάφορες θεωρίες κύριός για την πτώση του πολιτισμού του χαλκού στην Ελλάδα και την έλευση των λεγόμενων ''σκοτεινών αιώνων'' του αρχαίου ελλαδικού χώρου έχουν ειπωθεί. 

Η πρώτη και επικρατούσα θεωρία που αναπτύχθηκε ήταν η θεωρία της ''καθόδου'' των Δωριέων.Οι Δωριείς,ινδοευρωπαϊκό φύλο το όποιο γνώριζε την τέχνη της επεξεργασίας του σιδήρου,μετακινήθηκε προς τα νότια κατά τον 10αι. π.χ κάτι που το έφερε σε επαφή με τον μυκηναϊκό πολιτισμό.Το φιλοπόλεμο της μυκηναϊκής κοινωνίας και τον ανακτόρων καθώς και αναζήτηση ζωτικού χώρου από του Δωριείς δημιούργησε την αντιπαράθεση που έφτασε σε σύγκρουση αναμεταξύ τους,με αποτέλεσμα την επικράτηση των Δωριέων,λόγω της υπεροχής του σιδηρού,και την πτώση του μυκηναϊκού πολιτισμού.Η παραπάνω θεωρία αν και επικρατούσα μέχρι πρόσφατα δεν βρίσκει αρκετά στηρίγματα λόγω τον αρχαιολογικών ανακαλύψεων .Δεν έχουν βρεθεί δείγματα καταστροφών στα ανακτορικά συγκροτήματα, ούτε εγκαταλείψεις οικισμών από πολεμικές δραστηριότητες με αποτέλεσμα να μην ευσταθεί.

Πιο πιθανή υπόθεση της εγκαταλειψεις τον ανακτορων  σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες είναι οι κοινωνικές αναταραχές που πιθανών προκλήθηκαν την περίοδο εκείνη.

Οι κλιματικές αλλαγές της περιόδου,η πτώση του αιγαιακου εμπορίου καθώς και ο απολυταρχικος ρόλος του ανακτορικού καθεστώτος συντέλεσαν σε κοινωνικές αναταραχές με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν  οι Μυκήνες και άλλα κέντρα της εποχής του χαλκού στον ελλαδικό χώρο!

Πηγές:

1.Επίτομη ιστορία της αρχαίας Ελλάδας 2000 - 31 π.Χ.

Claude Mossé, Annie Schnapp - Gourbeillon

 2. Αιγαίο:η εποχή του χαλκού

Dickinson O.